İslamiyet öncesi Türk tarihi incelendiğinde, Anav Kültürü’nün Orta Asya’nın en eski kültürüdür.
Bu kültür çevresinde yaşayan insanların yerleşik hayata geçtikleri, tuğlalardan evlerde oturdukları görülmektedir.
Balıkçılık ve avcılıkla ilgili kalıntılar bulunmuştur.
Bu kültür Türklerin en eski kültürüdür.
Afanesyevo toplumu, avcı ve savaşçı bir şekilde yaşamıştır.
İlk kez tunçtan ve altından yapılmış eşyalara rastlanmıştır.
Orta Asya kültürleri içerisinde demir, ilk olarak bu kültürde işlenmiştir,
Bu kültür topluluğu, üzeri çadırla örtülü, dört tekerlekli arabalar kullanmıştır.
Bölgedeki kültürlerin en gelişmişidir.
İki yüzü keskin hançerler ve iğne, bilezik, küpe gibi eşyalar bırakmışlardır.
Türk Adı
-Türk kaynaklarında, olgunluk çağı,
-Çin kaynaklarında, miğfer,
-İslam Kaynaklarında (İbni Fakih) terk edilmiş
-İran kaynaklarında güzel insan
-Ziya Gökalp’e göre, kanun ve nizam sahibi, güçlü- kuvvetli
-Kaşgarlı Mahmut’a göre, gençlik, kuvvet, kudret ve olgunluk çağı,
-Deniz kıyısında oturan adam cezbetmek (Takye)
Vambery, Türemek, çoğalmak fiili
-Sıfat olarak güçlü kuvvetli (Uygur-Pers)
Heredot’un zikrettiği Targitaların
İskitlerin topraklarında oturduğu söylenen Tyrakae (Yurkae)lerin
Tevrat’ta adı geçen Togharmaların
Eski Hint kaynaklarında tesadüf edilen Turukhalar (Turuşka) veya Thrakların
Eski ÖnAsya çivi yazılı metinlerde görülen Turukkuların
Çin kaynaklarında geçen Tikler ve Di’nin hatta Troyalıların Türk olduğu düşünülmüştür.
Türk adı ilk defa cin kaynaklarında zikredilmiştir.